«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
ﻋﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﻱ ﻭﻳﺮﺍﻧﻪ ﺑﻴﺎ ﺍﻳﻦ
ﺧــــﺎﻧﻪ ﺗﻜﺎﻧــﺪﻳﻢ ﺯ ﺑﻴـــﮕﺎﻧﻪ ﺑﻴﺎ ﻳﻚ
ﻣﺎﻩ ﺗﻤــــﺎﻡ ﻣﻴـــﻬﻤﺎﻧﺖ ﺑﻮﺩﻳـﻢ ﻳﻚ
ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﻬﻤــﺎﻧﻲ ﺍﻳـﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺎ
----------------( ﻋﯿﺪﺷﻤﺎ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻧﺸﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺳﺎﻝ
ﺧﻮﺑﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ
-----------------(
«»«»«

ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺖ ﺁﺭﺯﻭﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ
ﺭﻭﻳﻲ
ﭼﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺮﺳﻢ ﺑﻪ
ﺁﺭﺯﻭﻳﻲ؟!
ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﺟﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩﻳﻲ ﻭ
ﺑﻴﻨﻢ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺯﺑﺎﻧﻲ،ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻔﺖ
ﻭ ﮔﻮﻳﻲ!
ﻏﻢ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺤﻨﺖ ﻫﻤﻪ
ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻗﺘﻠﻢ
ﺗﻮ ﺑِﺒُﺮ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺗﻦِ ﻣﻦ،ﺑِﺒَﺮ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻧﻪ،
ﮔﻮﻳﻲ!
ﺑﻪ ﺭﻩ ﺗﻮ ﺑﺲ ﻛﻪ ﻧﺎﻟﻢ،ﺯ ﻏﻢ ﺗﻮ ﺑﺲ ﻛﻪ
ﻣﻮﻳﻢ
ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺯ ﻧﺎﻟﻪ،ﻧﺎﻟﻲ،ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺯ ﻣﻮﻳﻪ،
ﻣﻮﻳﻲ
ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺷﺪﻝ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻄﺮﺏ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻪ
ﺗﺎﺭ،ﭼﻨﮕﻲ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻮﺷﻢ ﻛﻪ ﭼﻨﮕﻲ ﺑﺰﻧﻢ ﺑﻪ
ﺗﺎﺭ ﻣﻮﻳﻲ!
ﭼﻪ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﺪ ﺳﻮﻱ ﺁﺏ،ﺗﺸﻨﻪ
ﻛﺎﻣﻲ؟
ﭼﻪ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺎﻡ ﺟﻮﻳﺪ ﺯ ﻟﺐ ﺗﻮ،
ﻛﺎﻣﺠﻮﻳﻲ؟
ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﺮﺣّﻢ،ﺩﻣﻲ ﺍﻱ ﺳﺤﺎﺏ
ﺭﺣﻤﺖ!
ﻣﻦ ﺧﺸﻚ ﻟﺐ ﻫﻢ ﺁﺧﺮ ﺯ ﺗﻮ ﺗَﺮ ﻛﻨﻢ
ﮔﻠﻮﻳﻲ؟!
ﺑﺸﻜﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺩﻝ ﻣﻦ،ﺑﻪ ﻓﺪﺍﻱ ﭼﺸﻢ
ﻣﺴﺘﺖ!
ﺳﺮ ﺧُﻢّ ﻣﻲ ﺳﻼﻣﺖ،ﺷﻜﻨﺪ ﺍﮔﺮ
ﺳﺒﻮﻳﻲ
ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺳﻢ ﺗﻔﺮّﺝ،ﺑﻪ ﭼﻤﻦ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ
ﺻﺤﺮﺍ
ﺗﻮ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﻧﻪ،ﺑﻨﺸﻴﻦ ﻛﻨﺎﺭ
ﺟﻮﻳﻲ!
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﺭﻩ ﺩﻫﻨﺪﻡ،ﻛﻪ ﮔﻠﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ
ﺑﻮﻳﻢ
ﻧﻪ ﺩﻣﺎﻍ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﮔﻞ ﺷﻨﻮﻡ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ،
ﺑﻮﻳﻲ
ﺯ ﭼﻪ ﺷﻴﺦ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ،ﺳﻮﻱ ﻣﺴﺠﺪﻡ
ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ؟!
ﺭﺥ ﺷﻴﺦ ﻭ ﺳﺠﺪﻩﮔﺎﻫﻲ،ﺳﺮ ﻣﺎ ﻭ
ﺧﺎﻙ
ﻛﻮﻳﻲ
ﺑﻨﻤﻮﺩﻩ ﺗﻴﺮﻩ ﺭﻭﺯﻡ،ﺳﺘﻢ ﺳﻴﺎﻩ
ﭼﺸﻤﻲ
ﺑﻨﻤﻮﺩﻩ ﻣﻮ ﺳﭙﻴﺪﻡ،ﺻﻨﻢ ﺳﭙﻴﺪﺭﻭﻳﻲ!
ﻧﻈﺮﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﻱِ)ﺭﺿﻮﺍﻧﻲِ(ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ
ﻣﺴﻜﻴﻦ
ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺩﺭﺕ،ﺍﻣﻴﺪﺵ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ
ﺳﻮﻳﻲ

زندگی یعنی مسیری رو بهآب
زندگی یعنی نه بیداری نه خواب
زندگی یعنی سرای امتحان
زندگی یعنی در آن عاشق بمان
زندگی یعنی کمی و کاستی
زندگی یعنی دروغ و راستی
زندگی یعنی صفا، مهر و وفا
زندگی یعنی ستم، جور و جفا
زندگی یعنی سفر،راهی دراز
زندگی یعنی جهانی رمزدار
زندگی یعنی مهی در پشت ابر
زندگی یعنی بلا و درد و صبر
زندگی یعنی دو روزی میهمان
زندگی یعنی فریب میزبان
زندگی یعنی ...

خیلی سخته درد خود از دیگران شنیدن دیگه از عاشقی
نگفتن و از عشق نخوندن خیلی سخته از پرستوها پروازشون و
گرفتن یه عالم غم و غصه به دوش کشیدن خیلی سخته دنیای
عاشق و از عاشق ربودن بی عشق شعر عاشفانه عارفانه سرودن
خیلی سخته بعد دل سپردن دل بریدن از اونی که دوستش داری
دوستت ندارم شنیدن...

ﭼﺘﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺴﺖ،
ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻓﺖ.
ﻓﻜﺮ ﺭﺍ،ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺩ.
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻓﺖ.
ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻳﺪ.
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺴﺖ.
ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻴﺰ ﻧﻮﺷﺖ،ﺣﺮﻑ ﺯﺩ،
ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ ﻛﺎﺷﺖ
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﺮ ﺷﺪﻥ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ،
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﺏ ﺗﻨﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻮﺿﭽﻪ
»ﺍﻛﻨﻮﻥ«ﺍﺳﺖ.
))ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺳﭙﻬﺮﯼ

ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯﺍﻣﺮﻭﺯﺟﻔﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﮔﺮﮐﻪ ﺩﺭﺧﻮﯾﺶ ﺷﮑﺴﺘﯿﻢ ﺻﺪﺍﯾﯽ
ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺧﻮﺩﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﺮﺩﺭﺩﮐﻪ ﺍﺯﺩﻭﺳﺖ ﺭﺳﺪ
ﺑﻬﺮﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻓﮑﺮﺩﻭﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺟﺎﯼ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺑﺮﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ
ﺷﮑﻮﻩ ﺍﺯﻏﯿﺮﺧﻄﺎﻫﺴﺖ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﻭﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺳﺮﺳﺠﺎﺩﻩ ﯼ ﻋﺸﻖ
ﺟﺰﺑﺮﺍﯼ ﺩﻝ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺩﻋﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﻭﺭﺧﻮﯾﺶ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ
ﺟﺰﺑﻪ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺧﺪﺍﺩﻭﺳﺖ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮﻣﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻣﺎﻧﺪ
ﻃﻠﺐ ﻋﺸﻖ ﺯﻫﺮﺑﯽ ﺳﺮﻭﭘﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﮔﻠﻪ ﻫﺮﮔﺰﻧﺒﻮﺩ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺩﻟﺴﻮﺧﺘﮕﺎﻥ
ﺑﺎ ﻏﻢ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﻭﺷﻔﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪﺍﮔﺮﺷﺎﺧﻪ ﮔﻠﯽ ﺭﺍﭼﯿﺪﯾﻢ
ﻭﻗﺖ ﭘﺮﭘﺮﺷﺪﻧﺶ ﺳﺎﺯﻭﻧﻮﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻫﻨﺮﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺮﺷﮑﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﻦ ﻭﻣﺎﯾﯽ
ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮ ﺧﺪﺍ
ﺑﯽ ﺳﺒﺐ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮﺧﺪﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺻﻔﺖ ﺑﺎﺭﺯﻋﺸﺎﻕ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯﯾﻨﮑﺎﺭ ﺍﺑﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
+

+ﮔﺎﻫﻲﮔﻤﺎﻥﻧﻤﻲﻛﻨﻲﻭﻟﻲﻣﻲﺷﻮﺩ،
ﮔﺎﻫﻲﻧﻤﻲﺷﻮﺩ،ﻧﻤﻲﺷﻮﺩﻛﻪﻧﻤﻲﺷﻮﺩ؛
ﮔﺎﻫﻲﻫﺰﺍﺭﺩﻭﺭﻩﺩﻋﺎﺑﻲﺍﺟﺎﺑﺖﺍﺳﺖ،
ﮔﺎﻫﻲﻧﮕﻔﺘﻪﻗﺮﻋﻪﺑﻪﻧﺎﻡﺗﻮﻣﻲﺷﻮﺩ؛
ﮔﺎﻫﻲﮔﺪﺍﻱﮔﺪﺍﻱﮔﺪﺍﻳﻲﻭﺑﺨﺖﻧﻴﺴﺖ،
ﮔﺎﻫﻲﺗﻤﺎﻡﺷﻬﺮﮔﺪﺍﻱﺗﻮﻣﻲﺷﻮﺩ...ﺩﻛﺘﺮ
علی شریعتی

ﺷﺎﮔﺮﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩﺵ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﻋﺸﻖ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ ﺑﺮﻭ ﻭ ﭘُﺮ
ﺧﻮﺷﻪﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭ،ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ
ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ،ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ
ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ ﺗﺎ ﺧﻮﺷﻪﺍﯼ
ﺑﭽﯿﻨﯽ!ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﻣﺪﺗﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺮﮔﺸﺖ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻪ
ﺁﻭﺭﺩﯼ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﻫﻴﭻ!
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﯽﺭﻓﺘﻢ،ﺧﻮﺷﻪﻫﺎﯼ ﭘُﺮ ﭘﺸﺖﺗﺮ
ﻣﯽﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮ ﭘﺸﺖﺗﺮﻳﻦ،ﺗﺎ
ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ ﺭﻓﺘﻢ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﻋﺸﻖ
ﻳﻌﻨﯽ ﻫﻤﻴﻦ!ﺷﺎﮔﺮﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﭘﺲ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ
ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﺮﻭ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ
ﺩﺭﺧﺖ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﺑﺎﺯ
ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ!ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺭﻓﺖ
ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺩﺭﺧﺘﻲ ﺑﺮﮔﺸﺖ.
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺷﺪ.ﺷﺎﮔﺮﺩ
ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺭﺍ
ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻡ،ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩﻡ،ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻴﺪﻡ ﺍﮔﺮ
ﺟﻠﻮ ﺑﺮﻭﻡ،ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ.ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺖ:ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻫﻢ ﻳﻌﻨﯽ ﻫﻤﯿﻦ !!

ﯾﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳﯽ ﻳﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﻣﻴﺘﻮﻧﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ
ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺑﺸﻪ ﻫﻤﻮﻥ ﻃﻮﺭﯼ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ
ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻫﻢ ﻣﻴﺘﻮﻧﻪ ﻳﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺮﺍﺕ ﻳﻪ
ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺑﺸﻪ

ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ"ﺭﺍ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﮕﻮ!ﻧﺘﺮﺱ...
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎﯾﺪ..

ﺩﻻ ﮐﻮﯼ ﺣﺴﯿﻦ ﻋﺮﺵ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ/ﻣﻄﺎﻑ ﻭ
ﮐﻌﺒﻪ ﺩﻝ ﻫﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﮔﺮ ﺧﯿﻞ ﺷﻬﯿﺪﺍﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ/ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ
ﻋﻠﯽ،ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﺭﺑﻌﯿﻦ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺗﺴﻠﯿﺖ ﺑﺎﺩ.
.
.

د
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون داشتن نمی دونستیم.
به سلامتی درخت!
نه به خاطرِ میوش، به خاطرِ سایش.
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش، واسه این‌که هیچ‌وقت پشتِ آدم روخالی نمی‌کنه.
به سلامتی دریا!
نه به خاطرِ بزرگیش، واسه یک‌رنگیش.
به سلامتی سایه!
که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره.
به سلامتی پرچم ایران!
که سه‌رنگه، تخم‌مرغ! که دورنگه، رفیق! که یه‌رنگه.
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون دارن و نمی‌دونیم.
به سلامتی نهنگ!
که گنده‌لات دریاست.
به سلامتی زنجیر!
نه به خاطر این‌که درازه، به خاطر این‌که به هم پیوستنش.
به سلامتی خیار!
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.
به سلامتی شلغم!
نه به خاطر (شل)ش، به خاطر(غم)ش.
به سلامتی کرم خاکی!
نه به خاطر کرم‌بودنش،به خاطر خاکی‌بودنش
به سلامتی پل عابر پیاده!
که هم مردا از روش رد می‌شن هم نامردا !
به سلامتی برف!
که هم روش سفیده هم توش.
به سلامتی رودخونه!
که اون‌جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن.
می‌خوریم به سلامتی گاو!
که نمی‌گه من، می‌گه ما.
به سلامتی دریا!
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه.
می‌خوریم به سلامتی اون که همیشه راستشو می‌گه.
به سلامتی سنگ بزرگ دریا!که سنگای دیگه رو می‌گیره دورش.
به سلامتی بیل!
که هرچه ‌قدر بره تو خاک، بازم برّاق‌تر می‌شه.
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس می‌آره.
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!
که یه ‌تنه یه اتوبان و حریفه********

به سلامتی اونی که بی کسه ولی ناکس نیست
به سلامتي همه خوبا كه سخت مشغول شطرنج زندگي اند و نمي دونن مامات رفاقتشون هستيم
به سلامتی اونی که باخت تا رفیقش برنده باشه
به سلامتی بچه های قدیم كه با ذغال واسه ی خودشون سبیل می ذاشتن تا شبیه باباهاشون بشن
نه بچه های الان كه ابروهاشون رو بر می دارن تا شبیه مادراشون بشن.
به سلامتی دریا !
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه
گل آفتابگردان را گفتند: چراشب ها سرت را پایین می اندازی؟ گفت :ستاره چشمک می زند،
نمی خواهم به خورشید خیانت کنم ..........
به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند .
به سلامتی آسمون که با اون همه ستاره اش یهذره ادعا نداره
ولی یه سرهنگ با سه تا ستاره اش دهن عالم و آدمو ........................ کرده(ببخشين)
و به سلامتی میخی که هرچی توسرش زدن خم نشد.
وبه سلامتی اونا که بار دوستی رو کشیدند و نرنجید

ﺧﺪﺍ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ...............
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﮕﻴﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ
ﺁﺧﻪ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﻮﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺍﺩﻱ ﺟﻮﺍﺑﻢ
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﮕﻴﺮ ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﺨﻮﻧﻢ
ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺪﻩ ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﭘﻴﺸﺖ ﺑﻤﻮﻧﻢ
ﻛﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺸﻜﻨﻢ ﺗﺎﺩﺳﺘﻤﻮ ﺑﮕﻴﺮﻱ؟
ﺧﺴﺘﻪﺷﺪﻡﺍﺯﻋﻤﺮﻱﻏﺮﺑﺖﻭﻏﻢﻭ
ﺍﺳﻴﺮﻱ
ﻛﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﺷﺒﺎﻣﻮ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺭﻱ
ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﻭﻗﺖ ﺷﺮﻳﻔﺘﻮ ﻭﺍﺳﻢ ﺑﺰﺍﺭﻱ
ﺗﻮﻱ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﺤﻈﻪ
ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺒﺮ ﺣﺘﻲ ﻳﻪ ﻟﺤﻈﻪ
ﺑﻐﻠﻢ ﻛﻦ ﻣﻨﻮ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺑﺒﺮﻡ ﺩﻭﺭ
ﺑﺒﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺳﺮﺩ ﻭ ﻧﺎﺟﻮﺭ
ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻭﺍﺳﻪ ﺭﻫﺎ ﺷﺪﻥ ﻳﻪ ﺑﻲ ﻓﺮﻭﻍ ﺑﻮﺩ
ﻭﺍﺳﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﺴﺒﻲ ﻛﻠﻲ ﺣﺮﻓﺎﻱ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩ
ﺗﻮﻱ ﺩﻧﻴﺎ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﻗﻴﻤﺘﻲ ﺩﺍﺭﻩ ﺣﺘﻲ
ﻭﺟﺪﺍﻥ
ﺍﻳﻨﺎﺭﻭﻫﻴﭻﺟﺎﻧﺨﻮﻧﺪﻡﻧﻪﺗﻮﺍﻧﺠﻴﻞﻧﻪﺗﻮ
ﻗﺮﺁﻥ
ﻭﻗﺘﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻑ ﭘﻮﭺ ﻭ ﻣﻔﺘﻪ
ﺻﺪﺍﻱ ﻫﻖ ﻫﻘﺘﻮ ﭘﺲ ﻛﻲ ﺷﻨﻔﺘﻪ؟
ﺗﻮ ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻲ ﭘﻴﺸﻤﻲ ﺗﺎﻟﺤﻈﻪ ﻣﺮﮒ
ﺍﻳﻨﻜﻪﻣﻴﮕﻦﻣﻴﺸﻜﻨﻲ،ﺭﻧﺠﻢ ﻣﻴﺪﻱﺑﮕﻮ ﻛﻲ
ﮔﻔﺘﻪ؟
ﺗﻮﻱ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ﺩﻳﮕﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ
ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺍﺳﻴﺮ ﺩﺳﺖ ﻏﻤﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ
ﺩﻳﮕﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻢ
ﺗﻮﻱ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺧﺒﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ
ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺣﺮﻓﺎﻱ ﺯﺭﺩ ﺧﺒﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ
ﻧﻤﻴﺒﻴﻨﻲ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﻫﺮﺍﺱ ﻧﻮﻧﺶ
ﺟﻠﻮ ﺣﺮﻑ ﻧﺎﺻﻮﺍﺏ ﺑﻨﺪﻩ ﺯﺑﻮﻧﺶ

ﺳﺮ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﮔﺬﺍﺭ
ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺑﺎﻧﮓ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ
ﮐﻤﺮ ﻧﺎﺭﻭﻥ ﭘﯿﺮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﺑﺮﺁﻥ ﭘﺎﯾﺶ ﺭﺍ
Sar be daman mane khaste gozar
Goosh kon bange ghadamhayash ra
Kamare narvane pir shekast
Take bogzasht bar on payash ra
---------------

bavar nakon tanhaei@ ra
....................##....................
hendevaney royahayetan shirin
anar movafaghiy@hayetan por daneh
pesteye khateratetan khandan
gheseye zendegitan khosh & omretan chon yalda boland
baad
**yalda pishapish mobarak**

دلم گرفته آسمون ، نمی تونم گریه کنم
شکنجه می شم از خودم ، نمی تونم شکوه کنم
انگاری کوه غصه ها رو سینه من اومده
باز داره باورم می شه ، خنده به من نیوموده
دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم
تو روزگار بی کسی یه عمره که در به درم
حتی صدای نفسم ، می گه که توی قفسم
من واسه آتیش زدن یه کوله بار شب بسم
دلم گرفته آسمون ، یه کم منو حوصله کن
نگو که از این روزگار ، یه خورده کمتر گله کن
منو به بازی می گیرن عقربه های ساعتم
برگه تقویم می کنه لحظه به لحظه لعنتم
آهای زمین نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن
خدا خودت به داد این بنده رو سیاهت برس، خدا جونم بیشتر از هر موقع بهت نیاز دارم

نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز / دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین / بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند

ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺪ ﮐﻨﻢ ﺗﻮﺭﺍ ﺑﻨﺪﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻧﮑﻨﻲ ﻣﺮﺍ ﺧﺪﺍﻳﻲﺩﻳﮕﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟؟؟؟

به خداحافظي تلخ تو سوگند، نشد
که
تو
رفتي و دلم ثانيه ‏اي، بند نشد
لب
تو
ميوه‏ ي ممنـوع ولي لب‏هـايم
هرچه از طعم لب سرخ
تو
دل کند، نشد
با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر
هيچ کس، هيچ کس اينجا به
تو
مانند نشد
هر کسي در دل من جاي خودش را دارد
جانشين
تو
در اين سينه خداوند، نشد
خواستند از
تو
بگويند شبي
شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتنـد؛ نشــد!
‏